ferygogoli.blogfa.com

road.blogfa.com

..:: Road ::.. - سرشت پاک

http://www.road.blogfa.com/post-61.aspx

همه چیز مثل همیشه بود. حتی بهتر از همیشه. تکرار روزمرگی ها ولی با یک حس تازه که مدتها فراموش شده بود. یک روز شاد و خوب. تا آخرین لحظه کارم انرژی داشتم. تقریبا تمام چیزهایی که دوست دارم در زندگی روزمره ام داشته باشم (با یک مقدار کم و کاست) اتفاق افتاده بود و همه چیز خوب پیش میرفت تا. تا زمانی که به خونه برگشتم. یک دفعه تمام ذوقم پژمرده شد. همه اون حسهای خوب از بین رفت. بر حسب عادت یا شاید برای بهتر سنجیدن موقعیت سلام کردم. جوابها مثل همیشه نبود. سرد و بی روح و ظاهرا از روی اجبار. بالاخره این سکوت شکست، ولی.

road.blogfa.com

..:: Road ::.. - بود و نبود...

http://www.road.blogfa.com/post-58.aspx

یکی بود، یکی نبود. اون که بود تو بودی ، اون که تو قلب تو نبود من. یکی داشت، یکی نداشت. اون که داشت تو بودی، اون که جز تو کسی رو نداشت من. یکی خواست، یکی نخواست. اون که خواست تو بودی، اون که نخواست از تو جدا بشه من. یکی گفت، یکی نگفت. اون که گفت تو بودی، اون که دوستت دارم رو جز تو به هیچکس نگفت من. حالا یکی با این که تو قلبت نبوده و جز تو هیچ کس رو نداشته، نمیخواسته ازت جدا بشه و دوستت دارم رو جز تو به هیچکس نگفته و . با این همه حماقت باید هم تنها بمونه. نوشته شده در ۸۵/۱۱/۲۹ساعت 16:7 توسط محمد. هفته او ل...

road.blogfa.com

..:: Road ::.. - بود و نبود...

http://www.road.blogfa.com/post-56.aspx

یکی بود، يكي رفت. يكي رفت و يكي هست. يكي با بغض و حسرت. يكي از عاشقي مست. يكي بود و يكي هست. يكي بار سفر بست. يكي موند و يكي رفت. يكي رفت و گذر كرد. روزهاي تلخ و سر كرد. يكي من بودم و من. يكي تو و گذشتن. حالا رفتي و موندم. بين بودن و رفتن. نوشته شده در ۸۵/۰۸/۲۹ساعت 21:29 توسط محمد. زندگی همچون جاده یک طرفه ایست که همگان چه نرم و آرام و چه تند و بی امان در پهنای آن به سوی انتهایی نامعلوم در حرکت هستیم. هیچکس تاکنون نتوانسته از انتهای این جاده خبری کسب کند و کسی هم نتوانسته آن را باز گردد. هفته دوم مهر ۱۳۸۵.

road.blogfa.com

..:: Road ::..

http://www.road.blogfa.com/86034.aspx

فرصت از دست رفته. روز گرمي بود، خيلي گرم. چند ساعتي ميشد كه داشتم توي خيابونها قدم ميزدم. حسابي خسته و كلافه بودم. رفتم توي يك پارك. نشستم روي نيمكت توي سايه تا كمي استراحت كنم. جاي تقريبا خلوتي بود. چند نفري دورتر روي يك نيمكت ديگه اون سمت پارك نشسته بودن. توي اون هواي گرم يك نيمكت و يه كم سايه و يك نسيم خوب واقعا مي چسبيد. تازه داشتم زير و روش ميكردم و همه زواياشو بررسي ميكردم كه نميدونم چي شد از دستم افتاد. خواستم برش دارم ولي. يه چيزي كه نميدونم چي بود جلومو گرفت. زندگی همچون جاده یک طرفه ایست که همگ...

road.blogfa.com

..:: Road ::.. - فرصت از دست رفته

http://www.road.blogfa.com/post-62.aspx

فرصت از دست رفته. روز گرمي بود، خيلي گرم. چند ساعتي ميشد كه داشتم توي خيابونها قدم ميزدم. حسابي خسته و كلافه بودم. رفتم توي يك پارك. نشستم روي نيمكت توي سايه تا كمي استراحت كنم. جاي تقريبا خلوتي بود. چند نفري دورتر روي يك نيمكت ديگه اون سمت پارك نشسته بودن. توي اون هواي گرم يك نيمكت و يه كم سايه و يك نسيم خوب واقعا مي چسبيد. تازه داشتم زير و روش ميكردم و همه زواياشو بررسي ميكردم كه نميدونم چي شد از دستم افتاد. خواستم برش دارم ولي. يه چيزي كه نميدونم چي بود جلومو گرفت. زندگی همچون جاده یک طرفه ایست که همگ...

road.blogfa.com

..:: Road ::.. - قبله

http://www.road.blogfa.com/post-49.aspx

روزی به من گفتی برو. زنجیر بر پایم زدم. روزی نوشتی خسته ای. بود و نبود آتش زدم. روزی ز مرداب دلم. پا پس کشیدی نازنین. با این همه باز آمدم. ای اولین و آخرین. من رفته ام از یاد تو. اما تو اینجایی هنوز. من از ازل دیوانه. عشق تو بودم تا هنوز. من زندگی بی نام تو. تابم نبود ای بهترین. می آیم و میجویمت. ای قبله گاه کمترین. نوشته شده در ۸۵/۰۶/۱۰ساعت 14:54 توسط محمد. زندگی همچون جاده یک طرفه ایست که همگان چه نرم و آرام و چه تند و بی امان در پهنای آن به سوی انتهایی نامعلوم در حرکت هستیم. آه این مرگ شیرین و لذت بخش).

nikooo.blogfa.com

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت

http://www.nikooo.blogfa.com/8510.aspx

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت. توی کوچه های تاریک آسمان. به هر ستاره میرسید. دعای توی آن را برمی داشت. و توی دلش می گفت:. چشم هایش خیس می شد. بی صدا باران بارید. نوشته شده در جمعه پانزدهم دی ۱۳۸۵ساعت 20:5 توسط نیکو. من نیکو هستم.امیدوارم از وبلاگم خوشتون ییاد.

nikooo.blogfa.com

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت - صورتک

http://www.nikooo.blogfa.com/post-17.aspx

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت. توی اتاق هم از بارون بی نصیب نمیمونه . صورتک این را شنید و خنده اش عمیق تر شد. آینه پرسید واقعا چی میتونه اینقدر خنده دار باشه که دهن تو یه سره باز بمونه؟ صورتک گفت:چه سوال با مزه ای! آینه تو چقدر ساده ای! کاش به جای این همه ظاهر بینی یه کمی هم پشت هر چیزی رو می دیدی.زندگی همش خنده داره. تا حالا به آدمهایی که جلوی تو می ایستند و خودشون رو خوشگل می کنن فکر کردی؟ نوشته شده در جمعه بیست و یکم مهر ۱۳۸۵ساعت 13:43 توسط نیکو. من نیکو هستم.امیدوارم از وبلاگم خوشتون ییاد.

nikooo.blogfa.com

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت

http://www.nikooo.blogfa.com/8601.aspx

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت. آدم برفی.تنها آدمی که به اندازه من تنها بود. با اون شال کهنه دماغ عمل نکرده اش درست مثل خودم بود. هی آدم برفی تو منو دوست داری نه؟ بیا با هم دوست بشیم.و دستم را دراز می کنم به طرف بیل مشکی بابا بزرگ که روی تن آدم برفیه. چرا دست نمی دی؟ هیچ وقت دوست پیدا نمی کنی با این اخلاقت. و با لگد هام تیکه تیکه اش می کنم. اون قدر مغروره که ناله هم نمی کنه و من محکم تر می زنم.نمی خوام ببینمش.آدم برفی با اون غرورش درست شبیه خودم بود. خود خودم. من نیکو هستم.امیدوارم از وبلاگم خوشتون ییاد.

nikooo.blogfa.com

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت

http://www.nikooo.blogfa.com/8605.aspx

به نام تنهاشکننده کاخ سکوت. دلم آب نبات چوبی می خواد! همیشه وقتی بچه بودم دلم می خواست دستم به شیر آب ظرفشویی برسه.دوست داشتم اونقد بزرگ بشم که مانتو بپوشم و روسری سرم کنم.همیشه دلم میخواست بتونم بخونم تا به مامان و بابا اصرار نکنم که برام داستانای تکراری بخونن.دوست نداشتم موقع خوابیدنم کنارم باشند و برام لالایی بخونن.میخواستم تنها بخوابم.دوست نداشتم تند تند ازم بپرسن گرسنه ای؟ یا برام هی از اون آبنبات چوبی هایی بخرن که همشون یه طمع داشت. نوشته شده در یکشنبه بیست و هشتم مرداد ۱۳۸۶ساعت 17:20 توسط نیکو.