nargesaane.blogfa.com

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-25.aspx

دل نوشته های یک انسان. به نام تو خدا جونم. برای من یکی که بوده و هست و احتمالا هم خواهد بود! وقتی دلت می خواد یکی باشه تا باهاش حرف بزنی! حتی اونی که بهت قول داده بود تو تنهایی هات تنهات نذلره! تو این تنهایی هاست که تازه میفهمی چقدر تنهایی! میفهمی چه قدر تو تنهایی هات غریبی! دلم می خواست جیغ بزنم بگم یعنی هیچ کسی نیست که با من باشه؟ اما اینقدر خسته بودم که. حتی صدایی که متعلق به خودم بود هم تو این تنهایی همراهم نشد! بازم من شدم و اشک هامو خدا! من چشمهامو یستم و اشکهام باریدند و خدا آرومم کرد! بگذاریم که ...

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم

http://saghy-meykade.blogfa.com/8801.aspx

دل نوشته های یک انسان. نمیخوام از تلخی هاش بگم چون با یه قاشق شکر میشه دوباره شیرینش کرد.شیرینه شیرین! ولی تلخی همین الانش . . هم داغه هم تلخ.هم میسوزونه هم طعم بدی داره! درست مثل یه فنجون قهوه! کاش میشد دیگه نبودی! خیلی راحت مثل همین قهوه. میریختمت تا دیگه اذیتم نکنی! نه تلخی هات نه داغی هات! نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم فروردین ۱۳۸۸ساعت 3:48 توسط ف.ق. بگذاریم که احساس هوایی بخورد. بگذاریم بلوغ زیر هر بوته که می خواهد بیتوته کند. بگذاریم غریزه پی بازی برود. کفشها را بکند و به دنبال فصول از سر گلها بپرد.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-33.aspx

دل نوشته های یک انسان. این روزها که میگذرد احساس میکنم برای زندگی کردن زود است. این روزها که میگذرد برای زندگی کردن برای زندگی کردن زود است. این روزها برای زنده بودن زود است. این روزها که میگذرد. این روزها دلم برای نبودنت میگیرد. و دلم تنگ می شود. و گریه ام میگیرد. کاش میشد در آرام لحظات دوستت بدارم و آنقدر عاشقانه در آغوشت بودم که دیگر هوای آغوشت به. کاش برای دوست داشتن به آدمک ها نیازی نبود. نوشته شده در سه شنبه بیست و نهم تیر ۱۳۸۹ساعت 23:45 توسط ف.ق. بگذاریم که احساس هوایی بخورد. آگهی رایگان در آگهی وب.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-28.aspx

دل نوشته های یک انسان. شاید واژه ها طلسم شده اند. همرنگ سیاهی ها گشتند. دیگر واژه ها آبی نبودند. تا بنگارم و آرام شوم. حتی آفتابی نیز نبودند. گویی سنگ شدند و حتی نگاهم که با آنها برخورد میکرد درد میگرفت. خیلی دلم تنگ شده بود. برای موج آرامش سکوت. برای تک تک ماهی قرمز هایی که در تنگ بلورین کلمات میرقصند. و میخواستم تلخی این دلتنگی را در دریای شیرین واژه ها بشویم. واژه ها نیز با من قهر شده اند. کاش میتوانستم این خاموشی تلخ را بر هم شکنم. نگاه که میکنم انگار. قلب من از تمام خاموشی ها خاموشتر است!

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-26.aspx

دل نوشته های یک انسان. ن میدونه . نمی دونه چرا این طوری میشه . بعضی وقت ها که میخواست باهاش از خودش بگه. نمی تونست یا نمی دونست خودشم نمی دونست ولی هر دفعه چیزی واسه گفتن نداشت. یا اگه هم داشت که ترجیح میداد چیزی نگه.چون این قدر از خودش خسته بود که نمی خواست از. دلش پر از حرف ها ی نگفته ای بود که نمی دونست چی کارشون کنه.اما اگه هم میخواست نمیتونست. چون چیزی از اون حرفها سر در نمی آورد.دلش میسوخت واسه خودش.گاهی وقتا این قدر به آدمای. دیگه حسودیش میشد که نمی تونست خودشو تحمل کنه. تو خودش گم شد.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم

http://saghy-meykade.blogfa.com/8708.aspx

دل نوشته های یک انسان. توی کلاس فیزیک بودم. از این که رو دورترین صندلی به معلممون نشسته بودم اما. اصلا حس خوبی نداشتم.به خاطر همین اصلا حوصله ی درس و معلم رو نداشتم. به زمین که نگاه کردم چشمام افتاد به یه لشگر مورچه که هی دور خودشون. میگشتن تا یه چیزی پیدا کنن و ببرن تو خونشون.از کمک کردن به هم دیگه دریغ. نمیکردن اما بیچاره ها گیج گیج بودند. من که فکر می کردم اگه به هم دیگه کمک. نکنن بهتر میتونن راهشونو پیدا کنند. ههههه! بیچاره ها . ولی یه کم که نگاشون. میان دورمون بر و بر بهمون نگاه میکنن و هیچ کدوم !

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم

http://saghy-meykade.blogfa.com/8712.aspx

دل نوشته های یک انسان. بهار را باور کن. باز کن پنجره را که نسیم. روز میلاد اقاقی ها را. روی هر شاخه,کنار هر برگ. شمع روشن کرده ست! همه ی چلچله ها برگشتند. و طراوت را فریاد زدند. کوچه یکپارچه آواز شدست. هدیه ی جشن اقاقی ها را. گل به دامن کرده ست! باز کن پنجره را ای دوست. که زمین را عطشی وحشی سوخت؟ تشنگی با جگر خاک چه کرد؟ توی تاریکی شبهای بلند. سلیل سرما با تاک چه کرد؟ با سر و سینه ی گلهای سپید. نیمه شب باد غضبناک چه کرد؟ حلیا معجزه ی باران را باور کن. و سخاوت را در چشم چمنزار ببین. و محبت را در روح نسیم.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم

http://saghy-meykade.blogfa.com/8707.aspx

دل نوشته های یک انسان. ن میدونه . نمی دونه چرا این طوری میشه . بعضی وقت ها که میخواست باهاش از خودش بگه. نمی تونست یا نمی دونست خودشم نمی دونست ولی هر دفعه چیزی واسه گفتن نداشت. یا اگه هم داشت که ترجیح میداد چیزی نگه.چون این قدر از خودش خسته بود که نمی خواست از. دلش پر از حرف ها ی نگفته ای بود که نمی دونست چی کارشون کنه.اما اگه هم میخواست نمیتونست. چون چیزی از اون حرفها سر در نمی آورد.دلش میسوخت واسه خودش.گاهی وقتا این قدر به آدمای. دیگه حسودیش میشد که نمی تونست خودشو تحمل کنه. تو خودش گم شد.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-29.aspx

دل نوشته های یک انسان. بهار را باور کن. باز کن پنجره را که نسیم. روز میلاد اقاقی ها را. روی هر شاخه,کنار هر برگ. شمع روشن کرده ست! همه ی چلچله ها برگشتند. و طراوت را فریاد زدند. کوچه یکپارچه آواز شدست. هدیه ی جشن اقاقی ها را. گل به دامن کرده ست! باز کن پنجره را ای دوست. که زمین را عطشی وحشی سوخت؟ تشنگی با جگر خاک چه کرد؟ توی تاریکی شبهای بلند. سلیل سرما با تاک چه کرد؟ با سر و سینه ی گلهای سپید. نیمه شب باد غضبناک چه کرد؟ حلیا معجزه ی باران را باور کن. و سخاوت را در چشم چمنزار ببین. و محبت را در روح نسیم.

saghy-meykade.blogfa.com

می نویسم -

http://saghy-meykade.blogfa.com/post-30.aspx

دل نوشته های یک انسان. نمیخوام از تلخی هاش بگم چون با یه قاشق شکر میشه دوباره شیرینش کرد.شیرینه شیرین! ولی تلخی همین الانش . . هم داغه هم تلخ.هم میسوزونه هم طعم بدی داره! درست مثل یه فنجون قهوه! کاش میشد دیگه نبودی! خیلی راحت مثل همین قهوه. میریختمت تا دیگه اذیتم نکنی! نه تلخی هات نه داغی هات! نوشته شده در پنجشنبه سیزدهم فروردین ۱۳۸۸ساعت 3:48 توسط ف.ق. بگذاریم که احساس هوایی بخورد. بگذاریم بلوغ زیر هر بوته که می خواهد بیتوته کند. بگذاریم غریزه پی بازی برود. کفشها را بکند و به دنبال فصول از سر گلها بپرد.